Do Szczecinka.

Sobota, 6 lutego 2016 · dodano: 06.02.2016 | Komentarze 8

Chciałam namówić Jurka na Kłodzko - wyjazd pociągiem i powrót z wiatrem w plecy, ale rzeczony miał w domu imprezę urodzinową a w takich okolicznościach, nie dziwne, musiał odmówić, a i ja nie nalegałam. Nie chciało mi się samej realizować trzysetki z hakiem więc wybrałam dwieście z wiatrem po znanych okolicach do Szczecinka.
Wyjeżdżam o 7 rano tak, żeby spokojnie zdążyć na wcześniejszy pociąg powrotny. Miało być słonecznie ale dzień jest pochmurny, tylko na kilka chwil wychodzi słońce. Jest trochę chłodno więc nie zatrzymuję się ani na zdjęcia ani na odpoczynek. 


Kieruję się na Ostroróg i dalej na Czarnków. Tam krótki postój na fotki z mostu przez Noteć.





Dalej kierunek Trzcianka. Wiatr trochę kręci ale jedzie się ogólnie dobrze do czasu aż zaczyna mnie boleć żołądek. Nie do wytrzymania. Na wylocie z Trzcianki robię postój w parku, rozwalam się na ławce, wyciągam mapę i obmyślam awaryjny zjazd do najbliższej stacji pkp. Po kilku minutach ból na szczęście przechodzi, decyduję się więc jechać dalej, chociaż z duszą na ramieniu. 
Przez Wałcz przelatuję bez przystanku. Jedzie się super, trasa jest pofalowana, w końcu przyjemne hopki (przyjemne bo już dawno znudziło mi się płaskie ;) Na chwilę zatrzymuję się na rozodziewki w lesie.



Kierunek Szwecja i Nadarzyce. Tereny urokliwe, wąski asfalt, po obu stronach las. Gdyby jeszcze wyszło słońce byłoby idealnie.



Ludzi zero, co jakiś czas mija mnie tylko jakiś dżip z żołnierzami. W końcu okolice Bornego Sulinowa i zalewów Nadarzyckich.



Byłam tam w 2014 na przedzimiu z Marzenką. Wtedy dostałyśmy nieźle w kość, dzisiaj temperatury i wiatr były o wiele bardziej sprzyjające więc i okolice wydawały mi się ładniejsze.







Jeszcze samo Borne Sulinowo. Nieco depresyjne....może latem jest tam weselej, tym razem wszystko było jakieś takie smutne. Robię tylko jedno zdjęcie i jazda do Szczecinka.



Do samego Szczecinka docieram krajówką, fajna nawierzchnia, niewielki ruch i hopki. Sprawnie docieram z dużym zapasem czasu na pociąg. Jeszcze wizyta w sklepie po prowiant na drogę powrotną, zakup biletu i wbijam do dworcowej poczekalni, żeby się grubo przyodziać w kurtkę narciarską. Dobrze robię, mimo, że pociąg nowy, to ogrzewanie w środku nie działa. Kurtka ratuje mi życie ;) Jeszcze kilka km ze stacji do domku i tradycyjnie "siusiu, paciorek i spać" :)